domingo, 7 de setembro de 2008

Canto à natureza

Canto ao céu que me protege
Canto ao mar que me odeia
Canto ao sol que me aquece
Canto ao vento que me leva
Canto... Canto...

Canto à chuva que me molha
Canto à neve que me branqueia
Canto à brisa que me afaga
Canto à noite que me embala
Canto... Canto...

Canto às aves que me falam
Canto às flores que me sorriem
Canto às árvores que me abrigam
Canto às serras que me elevam
Canto... Canto...

Canto aos poetas que me ensinam
Canto aos frutos que me adoçam
Canto aos sonhos que me deixam
Canto aos dias que me morrem
Canto...



Maria Luísa Rosário Nunes, “Verdadeiramente” Eu e os Meus Amigos

Sem comentários: